Οι νέοι που επιλέγουν να κάνουν piercing οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς οι μικροεπιπλοκές που μπορεί να προκύψουν δεν είναι τόσο σπάνιες όσο ενδεχομένως θεωρούν. Είτε πρόκειται για αγαπημένη συνήθεια είτε για ένα καλοκαιρινό πείραμα, το piercing μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα, τα οποία εξαρτώνται από το σημείο του σώματος που τρυπιέται, τα υλικά που χρησιμοποιούνται, την εμπειρία του επαγγελματία, την υγειονομική διαδικασία και τη φροντίδα που ακολουθείται.
Ιστορική και πολιτισμική διάσταση του piercing
Το piercing, εκτός από τον λοβό του αυτιού, εφαρμόζεται σε πολλές περιοχές του προσώπου και του σώματος, με ρίζες σε παραδόσεις αιώνων. Οι Μάγια, για παράδειγμα, τρυπούσαν τη γλώσσα τους για πνευματικούς σκοπούς, ενώ οι Φαραώ συνήθιζαν να τρυπούν τον αφαλό τους. Παρόλο που δεν υπάρχουν ακριβή στατιστικά στοιχεία, είναι προφανές ότι το τρύπημα των αυτιών και του σώματος αποκτά όλο και μεγαλύτερη απήχηση στις δυτικές κοινωνίες. Ωστόσο, η αυξημένη δημοτικότητα συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση των επιπλοκών.
Οι πιο συχνές επιπλοκές μετά από piercing
Οι πιο συχνές επιπλοκές περιλαμβάνουν τοπικές φλεγμονές, αλλά έχουν καταγραφεί και πιο σοβαρές καταστάσεις όπως συστηματικές λοιμώξεις ή ακόμα και σύνδρομο τοξικού σοκ. Ο πλαστικός χειρουργός προσώπου – ΩΡΛ, Δρ. Γεώργιος Μοιρέας, επισημαίνει ότι στις επιπλοκές συγκαταλέγονται επίσης αλλεργικές δερματίτιδες από τα μέταλλα των κοσμημάτων, αιμορραγίες και σχηματισμός υπερτροφικών ουλών ή χηλοειδών. Ανάλογα με το σημείο διάτρησης, μπορεί να επηρεαστούν λειτουργίες όπως η ομιλία ή η κατάποση, ειδικά όταν το piercing γίνεται στη γλώσσα.
Piercing στο αυτί: Η πιο συχνή επιλογή με αυξημένους κινδύνους
Το αυτί παραμένει η πιο δημοφιλής περιοχή για piercing. Σύμφωνα με μελέτη, από όσους έχουν τρυπημένα αυτιά, το 6% έως και 35% ανέφεραν τουλάχιστον μία επιπλοκή – με πιο συχνές την ελαφρά φλεγμονή (77%), αλλεργική αντίδραση (43%) και σχηματισμό χηλοειδούς (2,5%). Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα πολλαπλά τρυπήματα του πτερυγίου, τα οποία σχετίζονται με κακή επούλωση και αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης. Κατά τους θερμούς μήνες, ο κίνδυνος για περιχονδρίτιδα και απόστημα αυξάνεται, ιδίως μέσα στον πρώτο μήνα μετά τη διάτρηση. Αν η φλεγμονή προχωρήσει, μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απαιτείται συστηματική αντιβιοτική αγωγή – ενίοτε ενδοφλέβια – ενώ εάν υπάρχει απόστημα, ενδείκνυται χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση του πύου.
Ποιοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών;
Ο Δρ. Μοιρέας τονίζει ότι αυξημένο κίνδυνο για δερματικές λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο ή στρεπτόκοκκο αντιμετωπίζουν άτομα με ατοπική δερματίτιδα, αλλεργική δερματίτιδα από μέταλλα, σακχαρώδη διαβήτη ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι λοιμώξεις στον λοβό του αυτιού έχουν γενικά καλή πρόγνωση και αντιμετωπίζονται με τοπική θεραπεία, ενώ η αποφυγή αλλεργιογόνων μετάλλων και η χρήση τοπικών κορτικοστεροειδών συμβάλλει στην ταχύτερη ανάρρωση.
Υπερτροφικές ουλές και χηλοειδή: Όχι μόνο αισθητικό πρόβλημα
Ο λοβός του αυτιού είναι επίσης επιρρεπής στον σχηματισμό υπερτροφικών ουλών ή χηλοειδών, τα οποία προκαλούν όχι μόνο αισθητικά προβλήματα αλλά και συμπτώματα όπως κνησμό και ευαισθησία. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν χειρουργική αφαίρεση, ενέσεις κορτικοστεροειδών, τοπική αγωγή με κορτικοστεροειδή σε συνδυασμό με πίεση μέσω επιδέσμου και χρήση λέιζερ. Σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθεί εκτεταμένη ωτοπλαστική για την αποκατάσταση σοβαρών παραμορφώσεων λόγω piercing.
Ενσωμάτωση κοσμημάτων και μηχανικοί τραυματισμοί
Μία άλλη συχνή επιπλοκή αφορά την ενσωμάτωση του σκουλαρικιού στον λοβό, κυρίως σε άτομα με παχύτερο ιστό. Η χρήση σκουλαρικιών με μακρύτερους άξονες μπορεί να αποτρέψει αυτό το φαινόμενο. Αν η αφαίρεση του κοσμήματος δεν είναι εφικτή, ενδέχεται να χρειαστεί μικρή τομή με τοπική αναισθησία. Απαραίτητη είναι η αντιμετώπιση της φλεγμονής πριν από οποιαδήποτε νέα διάτρηση, η οποία μπορεί να γίνει 6–8 εβδομάδες μετά την πλήρη αποκατάσταση.
Τραυματισμοί στην περιοχή του piercing είναι επίσης κοινοί – μπορεί να προκύψουν από πτώσεις, σωματική βία ή κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Ο πιο απλός τραυματισμός είναι η αποκόλληση του σκουλαρικιού από τον λοβό, ειδικά όταν η τρύπα είναι κοντά στην άκρη. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να έχει και η μακροχρόνια χρήση βαριών σκουλαρικιών. Η αποκατάσταση ενός σχισμένου λοβού γίνεται με τοπική αναισθησία, ενώ η διάτρηση μπορεί να επαναληφθεί σε διαφορετικό σημείο μετά από περίπου τρεις μήνες.
Τα αιχμηρά κοσμήματα μπορεί να προκαλέσουν δερματικό ερεθισμό ή πληγές πίεσης κατά τη διάρκεια του ύπνου, ενώ σε αθλητές ενδέχεται να προκληθεί ερεθισμός από τριβή – για τον λόγο αυτόν, συνιστάται η αφαίρεσή τους πριν τη χρήση προστατευτικού εξοπλισμού.
Piercing στη μύτη: Επιπλοκές από τη διάτρηση στον χόνδρο
Το piercing στη μύτη ενέχει επίσης κινδύνους. Αν και η διαδικασία της διάτρησης διαρκεί μόλις ένα λεπτό, η επούλωση μπορεί να φτάσει τους 12 μήνες. Το σημείο διάτρησης μπορεί να είναι το σαρκώδες μέρος του ρουθουνιού ή το κάτω τμήμα μπροστά από το διάφραγμα, με το σαρκώδες σημείο του διαφράγματος να προτιμάται αντί του χόνδρινου ιστού. Η ανεπαρκής υγιεινή, η ακατάλληλη φροντίδα ή η χρήση ακατάλληλων κοσμημάτων αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης ή ανάπτυξης παθολογικών καταστάσεων.
Διάτρηση στον χόνδρο μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία ή ακόμη και διαφραγματικό αιμάτωμα, συχνά συνοδευόμενο από φλεγμονή. Άλλες σοβαρές επιπλοκές περιλαμβάνουν την περιχονδρίτιδα και τη νέκρωση του ρινικού χόνδρου. Η θεραπεία απαιτεί χορήγηση ισχυρών αντιβιοτικών κατά του σταφυλόκοκκου, που είναι συχνός «κάτοικος» του ρινικού βλεννογόνου. Δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και ο κίνδυνος εισρόφησης ή κατάποσης του κοσμήματος, ενώ σε περιπτώσεις ενσωμάτωσης απαιτείται χειρουργική αφαίρεση.
Διάτρηση γλώσσας: Αυξανόμενη τάση με σοβαρές συνέπειες
Τέλος, το piercing της γλώσσας – το οποίο έχει αποκτήσει αυξανόμενη κοινωνική αποδοχή – συνοδεύεται από σημαντικούς κινδύνους. Όπως σημειώνει ο Δρ. Γεώργιος Μοιρέας, έχουν αναφερθεί ιογενείς λοιμώξεις όπως η ηπατίτιδα B, C και D, τραυματισμοί στο στόμα και στα δόντια, υπερβολική σιελόρροια, αιμορραγίες και διαταραχές στην άρθρωση της ομιλίας. Παράλληλα, καταγράφονται ολοένα και περισσότερες περιπτώσεις επίμονων βακτηριακών λοιμώξεων, για τις οποίες το piercing της γλώσσας φαίνεται να είναι η αιτία.
Συμπερασματικά: Η αισθητική δεν πρέπει να υπερισχύει της υγείας
Το piercing, αν και αποτελεί προσωπική έκφραση και δημοφιλή αισθητική επιλογή, συνοδεύεται από σοβαρούς κινδύνους για την υγεία όταν δεν εφαρμόζεται με τις κατάλληλες προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής. Η σωστή επιλογή επαγγελματία, η γνώση των πιθανών επιπλοκών και η υπεύθυνη μετέπειτα φροντίδα είναι καθοριστικοί παράγοντες για την αποφυγή λοιμώξεων, τραυματισμών και άλλων επιπλοκών.
Όπως υπογραμμίζει ο πλαστικός χειρουργός προσώπου – ΩΡΛ Δρ. Γεώργιος Μοιρέας, είναι σημαντικό κάθε ενδιαφερόμενος να ενημερώνεται επαρκώς πριν προβεί σε piercing, ειδικά σε περιοχές όπως η γλώσσα, η μύτη ή το πτερύγιο του αυτιού, όπου οι επιπλοκές μπορεί να είναι πιο σοβαρές ή και μόνιμες. Η αισθητική παρέμβαση δεν πρέπει ποτέ να τίθεται πάνω από την ασφάλεια και τη μακροπρόθεσμη υγεία.
Επιμέλεια: Ευγένιος Γκράουρ